☆ステップ9 内省การทำบล็อกครั้งนี้☆

สวัสดีค่า

          ใจหายเหมือนกันแฮะ T T ในที่สุดก็ดำเนินมาถึงตอนจบแล้วค่า

          ได้ฤกษ์ทบทวนตัวเองว่าที่ผ่านมาเราทำอะไรไปบ้าง

ทำอะไรไปบ้าง?

          ยอมรับว่าบล็อกนี้จับฉ่ายเล็กน้อยถึงปานกลาง (หรือมาก T.T) จริงๆก็ตั้งเป้าแต่แรกตามที่ขึ้นหัวบล็อกเลยค่ะว่า

รวบรวมศัพท์คันจิที่พบจากรายการ อนิเมะ การ์ตูน ชีวิตประจำวัน ฯลฯ

          ที่ตั้งไว้หลากหลายแบบนี้เพราะว่าตัวเองเป็นคนไม่ค่อยได้เสพสื่อญี่ปุ่นมากนัก นอกจากอนิเมะกับการ์ตูนแล้วก็ไม่ค่อยได้สนใจค้นคว้าเพิ่มเติมเลยค่ะ ก็เลยคิดว่าถ้าไปโฟกัสอย่างใดอย่างนึงเห็นทีจะไปไม่รอด (เป็นเช่นนั้นจริงๆด้วย หลายทีจะตันมากว่าจะเอาคันจิจากที่ไหนมาดีนะ)

          เมื่อตั้งไว้แล้วเราพยายามทำตามที่ได้ระบุไปค่ะ ^^ เริ่มต้นบล็อกแรกตอนนั้นอัพคำง่ายๆ อย่างคำว่า 上品ที่มีที่มาจากการที่เห็นเพื่อนใช้พูดคุย อันนี้ก็ถือว่าจากชีวิตประจำวันเนอะ

          ส่วนอนิเมะกับการ์ตูนก็คือบล็อกที่นำคำศัพท์นิสัยตัวละครจากการ์ตูนเรื่องไททัน และล่าสุดคือเทรลเลอร์ของโคนันเดอะมูฟวี่ค่ะ J

          นอกจากนี้ก็มีจิปาถะอย่างเช่นศัพท์ที่เจอในนิตยสารแล้วเอามาต่อยอด ศัพท์เกี่ยวกับผิวหนัง ศัพท์ที่เจอจากเกมคันจิ เป็นต้น J

          ส่วนตัวแล้วก็ค่อนข้างพอใจกับแหล่งที่ได้เรียนรู้คันจิมาค่ะ เพราะที่มาหลากหลายทำให้ได้รู้จักศัพท์หลายแนวเลย :D แต่ว่าที่ขาดไปคือศัพท์จากรายการค่ะ ช่วงก่อนที่ทำบล็อก(ปิดเทอม)หันมาเริ่มดูรายการญี่ปุ่น เลยคิดว่าตัวเองน่าจะได้ศัพท์จากตรงนี้มาอัพลงบ้าง แต่พอเปิดเทอมจริงๆแล้วเวลาไม่ค่อยมีให้เสพรายการเลยค่ะ ก็เลยเป็นอันต้องลา TT

          อีกอย่างหนึ่งคือเราไม่ค่อยได้มีโอกาสใช้ศัพท์ที่ตัวเองโพสลงบล็อกเท่าไหร่ จะเอาไปพูดกับเพื่อนญี่ปุ่นก็ไม่มีกับเค้า TwT จะใช้ในซาคุบุงก็ไม่มีบริบทให้ใช้เท่าไหร่ค่ะ (มีครั้งนึงคือใช้คำว่า 上品ตอนแต่งเรื่องส่งในวิชาแจปไรต์) หลายครั้งก็เลยพยายามแต่งประโยคเพื่อให้ตัวเองได้ฝึกใช้ในท้ายบล็อกนั้นๆค่ะ J

          แต่สิ่งที่เราได้จากการทำคือช่วยเรื่องการอ่านภาษาญี่ปุ่นค่ะ ถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช้ศัพท์คันจิตรงเป๊ะๆกับที่ได้ลงบล็อกไป แต่ว่ามีหลายตัวเลยที่เรารู้สึกคุ้น ถึงแม้จะไม่รู้เสียงอ่านแต่ทำให้เดาความหมายได้มากขึ้นค่ะ ^^

นอกจากนี้ในบล็อกยังมีอีกส่วนคือ 内省ชิ้นงานต่างๆที่ได้รับมอบหมายจากอาจารย์ อย่างเรื่อง Story telling และการที่ให้คนญี่ปุ่นใน lang-8 ตรวจสำนวน ชิ้นงานตรงนี้ให้ความรู้เราเยอะเลยค่ะ ได้เรียนรู้ที่จะใช้เครื่องมือในการเรียนมากขึ้นแล้วก็ได้เห็นจุดบกพร่องว่าตัวเองมีอะไรที่ควรแก้ไข มีนิสัยการพูดญี่ปุ่นยังไง โอเครึเปล่า (ถ้าไม่ได้เรียนวิชานี้เห็นทีจะพูด そしてติดกันเป็นพรืดแทนคำว่าและไปตลอดแน่ๆเลยค่ะ TTไหนจะการพูด なんかที่เพิ่งค้นพบว่าตัวเองติดคำนี้อีก) รู้สึกดีใจที่ได้รู้จุดเหล่านี้ จะได้นำไปปรับปรุงตัวเองได้ในอนาคตค่ะ  

บรรลุวัตถุประสงค์มั้ย?

อ้างอิงจากที่ตัวเองเคยตั้งเป้าเอาไว้ว่า

“อยากจะจำตัวคันจิได้เยอะๆและจำไปใช้ได้ตลอด ไม่ใช่รู้แล้วก็ลืมไปแบบทุกที รู้ศัพท์ 漢語 มากขึ้น มีโอกาสก็นำไปใช้ ไม่ใช้แต่ฮิรางานะล้วนหรือคันจิประกอบฮิรางานะแบบที่ทำมาตลอด T^T ไม่กล้ากำหนดว่าจะเอากี่คำดี จะพยายามให้เยอะเท่าที่จะทำได้ แต่อย่างน้อยๆ คือเวลาเจอคันจิแล้วไม่เบือนหน้าหนี ถึงไม่แน่ใจเสียงอ่านแต่ก็เข้าใจความหมายว่าคันจิตัวนี้พูดถึงอะไร”

è สำหรับเราคิดว่าบรรลุเป้าหมายในระดับหนึ่งค่ะ อาจจะไม่ได้ศัพท์มากถึงขั้นที่เคยคาดไว้ (เนื่องด้วยช่วงขี้เกียจในหลายๆครั้งและงานมากมาย TT)

แต่เราสังเกตว่าความรู้สึกที่ตัวเองมีต่อคันจิเปลี่ยนไปจริงๆ แต่ก่อนคือไม่อยากยุ่ง ไม่อยากฝึกเขียน ไม่อยากจะจำเลยรู้สึกว่ามันเส้นยุบยับไปหมด

แต่พอได้มาทำบล็อกนี้เกิด 意識อันแรงกล้ามากว่าเฮ้ย คันจินี้ไม่รู้จักต้องจำ เอ๊ะตัวนี้มีคันจิมั้ยนะ? อันนี้น่าจับไปลงบล็อกอยู่นะ บลาๆๆ ประมาณนี้ค่ะ

ถึงแม้ว่าหลายๆคำเราจะไม่ได้เอามาอัพบล็อกเพราะบางทีไม่รู้จะจัดเรียงยังไงให้มันเป็นธีมที่น่าสนใจ T T แต่ว่าจากนิสัยที่เปลี่ยนไปข้างต้น ทำให้เรารู้จักที่จะเรียนรู้ ค้นคว้าคันจิเพิ่มเติม พอเจอก็พยายามจำ จำได้มากน้อยเป็นอีกเรื่อง รู้สึกดีใจที่เริ่มมีทัศนคติที่ดีต่อคันจิมากขึ้นค่ะ สำหรับเราบรรลุเป้าหมายนี้ได้ถือว่าใหญ่หลวงนัก T_____T ♥♥

ขออภัยในความยาวค่ะ T.T พอมาเขียนแบบนี้แล้วก็ได้วิเคราะห์ตัวเองดีเหมือนกันแฮะ

ขอบคุณวิชาแอปแจปลิงมากๆเลยค่ะที่ทำให้เรามีทัศนคติที่ดีขึ้นต่อภาษาญี่ปุ่นแล้วก็ได้เรียนรู้การใช้ภาษาญี่ปุ่นอย่างถูกต้องเหมาะสมมากขึ้น J การทำบล็อกก็เหมือนกันทำให้ได้ตามอ่านที่เพื่อนๆให้ความรู้เพิ่มเติม ทำให้เปิดโลกภาษาญี่ปุ่นไปอีกขั้น รู้สึกดีใจที่ตัดสินใจลงวิชานี้ค่ะ <3 ขอบคุณอาจารย์และเพื่อนๆทุกคนนะคะ