สวัสดีค่ะ วันนี้ก็ได้โอกาสมาสับแหลกสกิลของตัวเองอีกครั้ง เย้ o(T_T)o
ในคาบเรียนเมื่อครั้งก่อนๆ อาจารย์ให้พวกเราอธิบายเรื่องจากภาพ ซึ่งภาพที่เราได้ก็คือเรื่อง 外国人ค่ะ สถานการณ์ดังต่อไปนี้
โดยการอธิบายแบ่งเป็น
2 รอบ
รอบแรกภาษาไทย (พอผ่านไปได้ด้วยความที่ชอบเก็บประเด็นนั่นนี่เม้าให้เพื่อนฟังอย่างละเอียดอยู่แล้ว
=,.=) ส่วนรอบต่อมาเป็นภาษาญี่ปุ่น
(ตายสนิทตรงนี้แหละค่ะ...... พัง T__T)
ระหว่างเล่าก็ได้บันทึกเสียงตัวเองไปด้วยและเอามาถอดว่าพูดอะไรไปบ้าง ... พอเห็นที่ถอดออกมาแล้ว
พูดตรงๆคือมุดแผ่นดินหนีมากค่ะ ToT และนี่คือที่เราพูดไปค่ะ
えーと、これはなんか、あるホテルで、ホテルの一階にソファーがあります。（うん）このソファであるおじさんと男の人が座っています。（はい）おじさんはなんか、新聞のようなもの…新聞を読んでいます。（はい）そして、男の人はなんか、何もしないで…座ったまま。（はい）で、その男の人はある外国人と目を合わせます。（はい）そして、その外国人は地図を… あ、その外国人は立っています。そして、手の中で地図をもっています。（はい）で、えーと、その外国人はあの男の人を見て、なんか、笑顔でその男の人に近づいています。はい、でも、男の人はなんかいやな顔をして、外国人と話したい気持ち…えー（気がない？気がしない？）はい、話す気がない。で、男の人はその新聞を読んでいるおじさんは…なんか隠します。（おじさんが隠します？）なんか、最初におじさんが新聞を読んでいますね。はい、その男の人は新聞の裏、後ろに（あー）なんか隠します（おわり？）終わり。
ยืนสงบนิ่งไว้อาลัยให้ตัวเองสิบนาที
TT
มาเข้าช่วงบอกเล่าความเจ็บใจกันดีกว่าค่ะ คือมัน...... มันช่าง.....
นี่จะเริ่มบ่นจากอะไรก่อนดี เยอะจนเลือกไม่ถูก ขอเป็นที่ทำตัวหนาเน้นแดงๆไว้ก่อนแล้วกันนะคะ
-
ใช้คำว่า
なんか เยอะมากกกกกกกกกก (โคตะระ -_-)
ส่วนนี้ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
คิดว่าแต่ก่อนก็ไม่ได้พูดเยอะ แต่หลังๆมามันเริ่มติดง่ะ ฮือออ ไม่ดีเลยยย
ฟังแล้วสะดุดมากๆ พอนับแล้วพูดไปตั้ง 8 ครั้ง (เอามือก่ายหน้าผาก TOT!!)
อันนี้คือความเจ็บใจและเจ็บปวดที่ว่าทำไมต้องพูดเยอะขนาดนี้
555 TT พอเห็นแล้วตระหนักได้มากๆว่าควรใช้ให้น้อยลงให้พอเหมาะพอควร
-
ต่อมาคือเรื่องคำเชื่อมค่ะ
จริงๆระหว่างที่เล่าไปในหัวก็คิดว่าอยากใช้คำเชื่อมอื่นๆ นอกจากそしてกับでจังเลย
แต่วินาทีนั้นเหมือนแบบ เราต้องสู้ เราต้องผ่านมันไป ต้องเล่าให้จบ
นึกอะไรได้ก็ใช้ไปก่อนเถอะ ผลออกมาก็ตามที่เห็นเลยค่ะ ใช้ そしてไปทั้งหมด 3 รอบ ใช้ でไป
3 รอบ
เฮ้ออออออ
-
อยากสื่อว่าผู้ชายนั่งเฉยๆ
ไม่ได้ทำอะไร แต่ก็นึกไม่ออกเลยพูดไปตรงๆเลยว่า 何もしないで =_=
-
จากรูปจะเห็นว่ามีฉากที่ผู้ชายที่นั่งอยู่กับชาวต่างชาติที่ห้อยกล้องสบตากันใช่มั้ยคะ
ตอนพูดเราก็อยากพูดว่าสบตากัน แล้วสิ่งที่หลุดออกมาจากความคิดคือ 目を合わせる
-
ต้องการสื่อว่าผู้ชายทำหน้าแบบไม่อยากคุยด้วย
แต่วินาทีนั้นมันติด นึกไม่ออก สิ่งที่พูดออกไปก็ เห้อออ =
=’ ตัวเองยังไม่ค่อยเข้าใจตัวเองเลยค่ะ
-
อยากใช้คำว่ากางหนังสือพิมพ์
หรืออ่านหนังสือพิมพ์คำอื่น แต่นึกได้แต่ 読んでいるเท่านั้นเอง
-
อยากอธิบายลักษณะของคนต่างชาติมากกว่านี้
แต่ก็ใส่ไปแค่ว่าเค้าเป็นคนต่างชาติถือแผนที่ ไม่ได้อธิบายอะไรเพิ่ม
(แถมคำว่าถือแผนที่ในมือก็รู้สึกว่ายังงงๆ)
-
อีกคำที่รู้สึกเจ็บปวด
คำว่า 隠すค่ะ ตอนที่เล่านี่จะสื่อว่าผู้ชายไปหลบที่หนังสือพิมพ์ของลุงคนข้างๆ
แล้วพอนึกถึงคำว่าหลบหรือซ่อน แว้บมาก็คือ隠す
เราก็ใช้ไปทั้งอย่างนั้นเลย ซึ่งตอนพูดเสร็จก็เริ่มคิดได้ว่าเฮ้ย ไม่ใช่ดิ
ต้องใช้รูปอกรรมกริยาไม่ใช่รึ T T
-
โดยรวมหลังจากที่เห็นตัวเองพูดแบบนี้
รู้สึกมันทื่อไปหมด ไม่ค่อยมีมิติของการพูด เหมือนประโยคบอกเล่าแค่ว่าใครทำอะไรแบบแข็งๆ
ซึ่งตอนที่เล่าก็คิดแต่ก็ไม่รู้จะปรับยังไง =3= เง้อ
อันนี้คือภาพรวมของการอธิบายเรื่องจากรูปของเราค่ะ
TT_TT ซาบซึ้งถึงความกากเป็นอย่างดี
เป็นคนพูดไม่เก่งอย่างรุนแรงงงงง จะพยายามมากขึ้นไปอีกค่ะ จะตั้งสติให้ดีกว่านี้
ฝึกพูดบ่อยๆหากมีโอกาส ฮือออออ
เดี๋ยวเอ็นทรี่หน้าไปพบกับชีวิตที่เปลี่ยนไปหลังจากเห็นตัวอย่างการเล่าของคนญี่ปุ่นนะคะ
55555555
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น